Γιατί σφυρίζουν με το πάτημα τα φρένα στην μοτοσυκλέτα μου?

Τα τακάκια φρενών μοτοσυκλέτας είναι κατασκευασμένα από διαφορά υλικά. Ανάλογα με τον κατασκευαστή χρησιμοποιείται  μια μίξη υλικών στην πάστα για να ικανοποιήσουν όλες τις απαιτήσεις. Ειδικά εδώ και χρόνια που έχει καταργηθεί ο άσβεστος ως κύριο υλικό για το φρενάρισμα τα εργοστάσια καλούνται να τον αντικαταστήσουν με διαφορετικά υλικά , κυρίως φιλικά προς το περιβάλλον.

Για να το πετύχουν αυτό έπρεπε να σκεφτούν και να σχεδιάσουν τακάκια που στην πάστα τους να βάλουν υλικά τα οποία να φρενάρουν, να είναι συμβατά με τις οδηγίες για την προστασία του περιβάλλοντος, να έχουν διάρκεια στο χρόνο με αντοχή σε αρκετά χιλιόμετρα, να μην φθείρουν τις δισκόπλακες, να μην βγάζουν θόρυβο η σφύριγμα, να μην βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία, να είναι αποτελεσματικά στις καιρικές συνθήκες, να έχουν διάρκεια στο ποιοτικό φρενάρισμα ακόμα και αν πιεστούν από το χρήστη σε κάποια διαδρομή που χρειάζεται συχνή χρήση. Επίσης να μην επιτρέπουν την μεταφορά θερμοκρασίας από την δισκόπλακα στα υγρά φρενών ώστε να μειωθεί η αποτελεσματικότητα και να αυξηθεί η απόσταση ακινητοποίησης της μοτοσυκλέτας κατά το φρενάρισμα.

Τα παραπάνω πρέπει να επιτευχθούν χωρίς να ξεφύγει το κόστος, δίνοντας την δυνατότητα στον αναβάτη να τα αγοράσει σε οικονομικές τιμές. Όλα αυτά στη συνέχεια να συνδυαστούν ιδανικά μαζί να πετύχουν το στόχο τους ώστε να σταματήσει η μοτοσυκλέτα έγκαιρα και με ασφάλεια.

Τα περισσότερα εργοστάσια κατασκευής φρενών έχουν φτιάξει τακάκια με διαφορετικές πάστες ανάλογα με τον τύπο και χρήση της μοτοσυκλέτας.  

Οι βασικές κατηγορίες φρενών είναι δυο: τα μεταλλικά (σκληρά) τακάκια και τα οργανικά (μαλακά).

Τα μεταλλικά τακάκια έχουν διάρκεια στο χρόνο διανύοντας περισσότερα χιλιόμετρα, ποιο άμεσο και ποιοτικό φρενάρισμα, αντοχή στις θερμοκρασίες , όμως έχουν ακριβότερο κόστος κατασκευής, γρηγορότερη φθορά στις δισκόπλακες και ίσως εμφανίζουν  θόρυβο κατά το φρενάρισμα. Προτείνονται από τον κατασκευαστή τέτοια τακάκια να χρησιμοποιούνται σε μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού συνήθως πάνω από 750 cc η σε μικρότερα κυβικά των οποίων το συνολικό  βάρος είναι πάνω από 150 κιλά. Επίσης είναι απαραίτητα για αγωνιστική χρήση σε χώμα , λάσπη και racing οδήγηση στο δρόμο η στην πίστα. 

Τα οργανικά τακάκια (μαλακά) έχουν πιο προοδευτικό φρενάρισμα, ευκολότερη προσαρμογή πάνω σε φθαρμένο δισκόφρενο με λιγότερο χρόνο στρωσίματος. Προκαλούν μικρότερη φθορά στις δισκόπλακες, είναι η οικονομικότερη λύση για πιο φθηνά τακάκια, ελαχιστοποιούν την πιθανότητα παραγωγής θορύβου και μη φυσιολογικών ήχων κατά το φρενάρισμα, αλλά απαιτούν γρηγορότερη αντικατάσταση από ότι τα μεταλλικά. Συνίσταται η χρήση τους σε μικρότερες σε κυβικά μοτοσυκλέτες κυρίως κάτω από 700cc και scooter κάτω από 300cc.

Μερικοί επώνυμοι κατασκευαστές για να καλύπτουν όλες τις ανάγκες και απαιτήσεις οδήγησης , παράγουν ειδικά τακάκια για κάθε κατηγορία μοτοσυκλέτας ξεχωριστά ανάλογα με τη χρήση της. 

Κάποιες ονομασίες και κατηγορίες είναι οι παρακάτω : racing, sport, mx, normal. 

Μερικοί κατασκευαστές δεν μένουν μόνο στην συνταγή μείγματος της πάστας - γόμας,  αλλά προχωρούν ένα βήμα παρακάτω εξελίσσοντας τη βάση - μεταλλικό στοιχείο από το τακάκι προσθέτοντας υλικά μέσα ώστε να εμποδίζει την μεταφορά θερμοκρασίας στα έμβολα της δαγκάνας και κατ επέκταση στα υγρά φρενών. 

Επίσης ιδίως στα μεταλλικά τακάκια κατά την παραγωγή επεμβαίνουν χαράζοντας τα κάθετα στην πάστα για την εύκολη και γρήγορη αποβολή της σκόνης και των σωματιδίων που παράγονται κατά την τριβή. Αυτό σχεδιάστηκε και εξελίχθηκε όλα αυτά τα χρόνια κυρίως για την αποφυγή του φαινομένου "μπουκώματος" που μπορεί να προκαλέσει, μειωμένη απόδοση, τριγμό, σφύριγμα και θόρυβο κατά το φρενάρισμα . 

Τα γνήσια τακάκια έχουν επιλέγει από τον κατασκευαστή της μοτοσικλέτας ως τα καταλληλότερα για τον τύπο του μοντέλου και τη χρήση του. 

Να μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή τα τακάκια πρέπει νααλλάζονται πριν ξεπεράσουν το ελάχιστο υλικό τριβής (πάστα) το οποίο είναι στο 1,5 mm. συνήθως ένα καινούριο τακάκι έχει υλικό ( ψωμί ) 6-8 mm. 

Επίσης πρέπει να τηρούνται οι προδιαγραφές του κατασκευαστή όσον αφορά την επιλογή στον τύπο φρενών και στην γενικότερη συντήρηση του συστήματος πέδησης. 

Οι περισσότεροι κατασκευαστές στην περιοδική συντήρηση αναφέρουν για αντικατάσταση υγρών φρενών τουλάχιστον κάθε 24 μήνες η κάθε 24.000 km. 

Εκτός από την ποιότητα κατασκευής  στα τακάκια, πολλοί  παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν θόρυβο και μη φυσιολογικούς ήχους στα φρένα. 

Μερικές αιτίες είναι οι παρακάτω: 

• Φθορά στις δισκόπλακες 
• Μη επιστροφή εμβόλων στις δαγκάνες 
• Κίνηση σε χωμάτινες διαδρομές 
• Κατάλοιπα και παραμονή σωματιδίων στις  δισκόπλακες
• Άναμμα στα τακάκια από επιμονή χρήση
• Ποιότητα κατασκευής δισκόπλακας με έλλειψη τρύπες αερισμού για απαγωγή θερμότητας 

Προτάσεις με λύσεις για μείωση σφυρίγματος με το πάτημα του φρένου: 

• Καθαρισμός δισκόπλακας με ειδικό σπρέι καθαρισμού φρενών.
• Καθαρισμός και "αγρίεμα" στην πάστα από τα τακάκια με ξύσιμο της επιφάνειας ώστε να φύγει η γυαλάδα. 
• Αν έχει έντονη φθορά η δισκόπλακα,  έχει δημιουργήσει "νύχι" και δεν αλλαχτεί, θα πρέπει να φαγωθούν λίγο οι άκρες από τα τακάκια ώστε να εφαρμόσουν καλύτερα.
• Έλεγχο δαγκάνας να δουλεύει ελεύθερα πάνω στους πείρους, τα έμβολα να είναι καθαρά και να επιστρέφουν με ευκολία 

To e-moto.gr είναι πάντοτε κοντά σας, να σας βοηθήσει και να λύσει όποια απορία έχετε.